Hayat dedi, her nefeste bin bir meşakkatin yoğurduğu uzun bir yolculukmuş, sonu ne zaman gelir bilinmez bir roman misali. Ben bu yolun her kaldırımında sıra dışı hayallere tutulmuşum. Gerçeklerim bilinmezlere karışmış, bilinmezlerim yanlışları doğurmuş. Sonra gök yüzene baktı umutsuzca ve devam etti mırıldanmaya, yanlışlarımın yükü omuzlarımdayken bugün, onarılması imkânsız hataların acısı mıydı vicdanımı böyle acıtan?